‘White privilege’ en de sociale constructie

18/06/2020
Een opiniestuk geschreven door:
Borkowski Sidney (Senior NSV! Hasselt)

De crisis in de VS naar aanleiding van de dood van George Floyd heeft hoe dan ook een diepere crisis bloot gelegd in de Westerse beschaving. Eentje die zelfs zo fundamenteel is, dat het het voortbestaan als beschaving doet wankelen.

De frustratie rond de sociaal economische achterstand van de afro-Amerikaanse bevolking in de VS, en die van de allochtone bevolking in West-Europa iets dat ondanks de sociale mobiliteit van het liberalisme niet is weg gewerkt. Voor een radicale groep, met een zeer grote aanhang ligt het probleem bij structureel racisme en zelfs bij het kolonialisme dat ervoor heeft gezorgd dat West-Europa destijds een grotere rijkdom wist te vergaren op kap van de grondstoffen in oa Afrika. Als ´witte mensen´ hebben we het voordeel van niet gediscrimineerd te worden, en dus van een grotere kans op een succesvolle carrière.

Vanuit die aanname voldoet het dus niet langer om dezelfde rechten te hebben onder elkaar. Dan moet de overheid er top down voor zorgen dat we als einddoel gelijkheid hebben. Klassiek liberalisme stelt gelijkheid als uitgangspunt als mens, we vertrekken allemaal met dezelfde rechten. Modern liberalisme* heeft gelijkheid als einddoel. In rechtse kringen stellen we dit streven vaak gelijk aan cultuurmarxisme. Of deze term een correcte benaming is laat ik in het midden. Het is in ieder geval een manier om een abstract ideaalbeeld via sociale constructie te gaan realiseren. Anderzijds is de progressieve flank van de liberalen (Open VLD, de Democrats in de VS…) hoe langer hoe duidelijker in ditzelfde vaarwater gekomen.

Het spookbeeld van het kolonialisme weet er zelfs toe te leiden dat we anders zullen moeten kijken naar onze eigen geschiedenis. Op zich is een debat over historisch bewustzijn een goede zaak. Geschiedenis en toekomst zijn met elkaar verbonden, dus wie wil meepraten over fundamentele kwesties in de samenleving moet ook kijken naar de visie op onze geschiedenis. Nu is het geen gewoon debat over een andere kijk op de geschiedenis. De frustratie heeft zelfs een zodanig hoog peil bereikt dat willekeurig verschillende beelden beklad worden. Leopold 2, maar evengoed Maagd Maria en Julius Caesar of Piet Heyn moeten eraan geloven. Men kan dit afdoen als willekeurig vandalisme van enkelingen, toch is dit ook een symptoom.

We gaan eerst en vooral toch eens moeten beginnen te kijken naar de aannames die in dit debat worden gemaakt. Te beginnen met de aanleiding: de dood ten gevolge van politie geweld. Het is moeilijk te ontkennen dat er een probleem is met politiegeweld in de VS. Jaarlijks sterven er zo´n duizend mensen bij een politie interventie in de VS, dit is ook buitensporig veel ten opzichte van gelijk waar in de wereld. Hiervoor kan je apart een heel onderzoek doen naar de oorzaken zelf. De aanname die niet in vraag gesteld wordt in de msm, is of dit te maken zou hebben met de huidskleur van George Floyd. Cijfers zijn wat ze zijn, in de VS zijn blanke mensen tot 2 keer vaker het slachtoffer van politiegeweld dan zwarte mensen. Neem daarbij in rekening dat 52% van de moorden in de VS gepleegd worden door zwarten is dat dus zeker niet buitensporig gericht naar zwarten. Ook in dit geval is het meer
dan waarschijnlijk dat de agent Chauvin eerder handelde uit persoonlijke rancune dan wel racisme.

Dan hebben we het debat over de sociale economische achterstand. Zoals gezegd heeft iedereen dezelfde rechten om vanuit te vertrekken. Toch is het gedeelte met een donkere huidskleur over over vertegenwoordigd in de armoede en criminaliteitscijfers. Dit debat is al een jarenlang taboe. In België weigert men cijfers bij te houden over de etnische achtergrond van gedetineerden. Als we al rekening houden met dat ongeveer de helft van onze gedetineerden een niet belgische nationaliteit hebben, nog niet te spreken over de 2de en 3de generatie allochtonen, kunnen we zelf wel reeds aannemen dat de mensen met migratie achtergrond wel over vertegenwoordigd zijn.

In de mainstream media is het zelfs zodanig irritant geworden dat men bij het beschrijven van daderprofielen het telkens moet houden op jongeren als het gaat over criminaliteit en radicalisering van moslims. Zelfs in Nederland vraagt men reeds bij Opsporing Verzocht toch wat meer autochtone Nederlanders te brengen, want anders is de beeldvorming niet al te rooskleurig. Deze houding van de mainstream media en politici zorgen al enkele jaren voor ergernis, dat zich ook vertaald in groeiend kiezerspotentieel voor rechtsere partijen. De avond van deze verkiezingen zegt men telkens rekening te houden met het signaal, om daags erna te analyseren dat de aanname niet verkeerd is, maar dat ze nog dwingender moet worden in de uitvoering van het top down proces van de sociale constructie.

Dit proces heeft te maken met de bubbel waarin men vaak leeft. Het mooiste voorbeeld was toen komiek Urbain Servranckx, beter bekend als Urbanus, als uitzondering de pleister op de wonde legde in de TV studio van Vrt. Dit was men duidelijk niet meer gewoon, iemand die durfde de aannames zelf in vraag te stellen. Dag erop verschenen de verwijten over een geprivilegieerde witte man die te populistisch was. Het is natuurlijk wel even schrikken van een tegengestelde mening, als je enkel gewoon bent om gelijkgezinden aan bod te laten komen.

De tweede is het politiegeweld. In de VS is dit een probleem. Kunnen we hier deze vergelijking ook maken? Volgens een aantal radicaal linkse partijen moet er een onderzoekscommissie komen tegen politiegeweld. De realiteit is echter dat de politie zelf de situatie in verschillende grootsteden niet meer in de hand heeft, en dit no go zones zijn in de praktijk. Zelfs brandweer en ambulancepersoneel moeten tegenwoordig steekwerende vesten dragen om hun job uit te oefenen. Dankzij sociale media is dit reeds duidelijk geworden de afgelopen jaren, al proberen de msm de problematiek nog kapot te relativeren. Zelfs de neutrale VSOA is stilletjes aan aan het overkoken.

Ten derde het kolonialisme. We kunnen niet ontkennen dat er vreselijke dingen zijn gebeurd in deze tijden. Dat Leopold 2 veel doden op zijn geweten heeft bv is iets dat vast staat. We missen wel een belangrijke kanttekening. Was de situatie in West-Europa dan zoveel beter voor de geprivilegieerde witte mens? Beste voorbeeld is de film Daens nog eens te herbekijken. De industrialisatie zorgde voor onmenselijke werkomstandigheden voor iedere mens van gewone komaf. Het is dankzij mensen als Adolf Daens, Camille Huysmans, Hendrik De Man ed dat we er hier sociaal gezien op zijn kunnen vooruitgaan, alsook door de technologische ontwikkeling van machines. Dat laatste is te danken aan de wetenschappers die telkens op zoek gaan naar verbetering.

Bovendien is slavernij iets dat doorheen heel de geschiedenis heeft bestaan. Van de beschavingen van Egypte, doorheen de klassieke oudheid tot in de industrialisatie. Wat nog meer opvalt, is dat elke beschaving slavernij heeft gekend. Zelfs nog het meeste in de Arabische wereld. Toch horen wij niemand klagen over de blanke slavernij
van 200 jaar geleden.

Dat we dus nu plots onze vooruitgang daar aan te danken hebben is op zijn zachts gezegd betwistbaar. Bovendien is nu elk symbool van onze geschiedenis verdacht. De relativerende linkse stem zal wel zeggen dat dit slechts uitspattingen zijn. Maar het gaat hem hier over een uiting van ressentiment ten opzichte van onze geschiedenis zelf.

Het moreel beoordelen met hedendaagse standaarden moreel is bij voorbaat reeds gevaarlijk. We herinneren ons nog de vorige regimes die geschiedenis hebben willen uitwissen. Het beeld van boekenverbrandingen uit de jaren 30, of de vernietigingen van cultureel erfgoed in Palmyra, het zijn maar enkele vergelijkingen. Naast een historisch bewustzijn dat scheefgetrokken wordt, is het vooral een manier om de voorgenomen bubbel te beschermen. Het is ironisch zelfs hoe eenzijdig dit gebeurt. We kunnen ons een interview herinneren van PvdA lid Jos DHaese die na de verkiezingen gevraagd werd wat hij dacht over de gruwelijke taferelen van het communisme vorige eeuw. Zijn antwoord was letterlijk dat het hem niet veel kon schelen. Vervolgens staat hij wel op de eerste rij om geschiedenis te
herschrijven over iets wat nog eens 100 jaar ervoor is gebeurd. Met een beetje stoute wil zou je kunnen zeggen dat dit komt door electorale belangen of dit pure demagogie is.

Wat vast staat is dat men een morele aanname zoekt om hun bubbel te beschermen. Dit door gewelddadige organisaties te tolereren. Zelfs op een moment van lockdown en bubbels van 4, mochten er duizenden mensen gaan betogen. Dat er op de spreekgestoeltes werd opgeroepen tot geweld werd zelfs niet kritisch bevraagd. Zolang dit het hogere morele doel dient, mag men ten slotte zich alles permitteren.

Concreet zal men dus alles doen om de aannames te beschermen. Of hier nu een tweede golf van COVID-19 uit voorkomt, of men nu geweld pleegt tegen hulpverleners en de geschiedenis zelf misbruikt, men heeft dit morele privilege alvast. De sociale constructie zal voorgaan met stassi praktijken die moeten bepalen aan wie een huisbaas zijn huisje verhuurt, of wie een werkgever moet aantrekken in zijn bedrijf. Dit moet niet langer de meest bekwame kandidaat zijn, hij moet de juiste huidskleur hebben.

Ondertussen moeten we allemaal boeten voor onze voorouders die gezorgd hebben voor onze vooruitgang. Ten slotte waren de fabrieksarbeiders uit de 19de eeuw reeds geprivilegieerd, en zijn we plots onze eigen bloedige geschiedenis vergeten.

We mogen vooral niet 1 conclusie trekken, dat het liberalisme ondanks zijn grote sociale mobiliteit mislukt is in de uitvoering van zijn multiculturele samenleving.