Korte geschiedenis van de Nederlanden en de Vlaamse Beweging

De Nederlanden tijdens de Middeleeuwen 

De historische Nederlanden bestond uit verschillende graafschappen en hertogdommen die tijdens de middeleeuwen gevormd werden zoals het graafschap Vlaanderen, hertogdom Brabant, graafschap Holland, graafschap Zeeland, Friesland, enz. Deze graafschappen en hertogdommen waren door eenzelfde cultuur, taal en volk verbonden met elkaar. Voor de 16de eeuw maakten deze gebieden deel uit van het Heilig Roomse Rijk en het graafschap Vlaanderen was zelfs een lange tijd in handen van het Franse Koninkrijk.
Uiteraard is het historische graafschap Vlaanderen niet hetzelfde als de hedendaagse Vlaamse Gemeenschap. Beide hebben dezelfde vlag en symboliek (de Vlaamse Leeuw) maar het historische graafschap omvatte enkel de twee huidige provincies West- en Oost-Vlaanderen en Zuid-Vlaanderen (Frans Vlaanderen) in de huidige Franse regio Nord-Pas-de-Calais. Toen België onafhankelijk werd van de rest van de Nederlanden en de Zuidelijke-Nederlanders (de hedendaagse Vlamingen) hun culturele revolte begonnen tegen deze nieuwe Franse staat schaarden de Zuidelijke-Nederlanders zich onder één vlag, de Vlaamse Leeuw die vanaf dan symbool zou staan voor alle Zuidelijke Nederlanden (de drie historische gebieden Vlaanderen, Brabant en Limburg).

De Nederlanden verenigd (16de eeuw) en terug verdeeld

Tijdens de 16de eeuw werden alle Nederlandse graafschappen en hertogdommen deel van Spanje (Huis van Habsburg, Spaanse lijn). Iets wat de Nederlanders niet echt op prijs stelden en ze startte een revolutie geleid door prins Willem van Oranje (de vader des vaderlands) tegen de Spaanse overheersers. Op 26 juli 1581 tekenden de Nederlandse graafschappen en hertogdommen het ‘Plakkaat van Verlatinghe’, de onafhankelijkheidsverklaring van de Nederlanden. Alle Nederlandse gebieden, zowel de Zuidelijke (huidig Vlaanderen) als de Noordelijke (huidig Nederland) werden hierdoor verenigd en vormden een republiek van geconfedereerde staten.

Maar Spanje stuurde al snel een grote troepenmacht en met de hulp van de Waalse graafschappen die wel loyaal waren gebleven aan de Spaanse kroon startten ze een veroveringstocht om de Nederlanden terug onder het Spaanse juk te brengen. Ondanks hevige gevechten slaagden ze erin om de Zuidelijke Nederlanden (Vlaanderen) terug te annexeren maar de Noordelijke Nederlanden (Nederlandse staat) wist te ontkomen.
Een heleboel intellectuelen, kunstenaars, ingenieurs, enz. vluchtte uit de bezette Zuidelijke Nederlanden naar het vrije noorden en hielpen daar mee met de uitbouw van de nieuwe vrije Nederlandse staat die in de 17de eeuw haar Gouden Eeuw zou meemaken met de grot handelscompagnieën (VOC, WIC) die de wereld rondvoeren en nieuwe landen, volkeren, plaatsen en producten ontdekten en op verschillende plaatsen kolonies an handelssteden stichtte.

Na een lange scheiding, terug herenigd in 1815 

Na de nederlaag van Napoleon op de Nederlandse slagvelden van Waterloo werd de kaart van Europa hertekend en werden de Nederlanden terug herenigd. De Zuidelijke Nederlanders (Vlamingen, Brabanders, Limburgers) verwelkomden de Nederlandse koning en Nederlandse invloeden met open armen maar de Franstalige bourgeoisie verafschuwden het idee dat de Vlamingen, Brabanders en Limburgers dezelfde rechten als hen zouden krijgen (eigen Nederlandstalige universiteiten, eigen cultuurbeleving, enz.) dus startte ze in 1830 met de hulp van Frankrijk een revolte en installeerden ze het Franse koninkrijk België

De Vlaamse Beweging stond op!
Natuurlijk wilden de Zuidelijke Nederlanders, die in de periode 1815-1830 van hun vrijheid hadden geproefd niet terug tweederangsburgers worden in een eentalige, unitaire Franse staat en ze startte een culturele beweging op die de Nederlandse cultuur promote en trachtte gelijk te stellen met de Franse cultuur. Op de slagvelden van de vreselijke Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd deze culturele beweging omgevormd naar een politieke beweging die steeds groter werd en steeds duidelijker op kwam voor gelijke rechten voor het Vlaamse volk en de Noordelijke Nederlanden nooit uit het oog verloren.
Tijdens de jaren dertig ontstonden er zoals in de rest van Europa ook in Vlaanderen (en Nederland) sterke nationalistische Nieuwe Orde bewegingen en partijen die in het parlement en op de straat sterk groeiden.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog collaboreerde de Vlaamse Beweging met de Duitsers. Vechtend tegen het communisme (zoals Europa zal blijven doen tot bij de val van het communisme in de jaren negentig) maar ook met de belofte van de Duitsers dat ze na de oorlog een eigen onafhankelijke staat zouden krijgen (of dat die er ook daadwerkelijk zou gekomen zijn is natuurlijk maar de vraag).

Het einde van de oorlog en de wraak van de Belgische staat

Maar het kapitalisme en communisme wonnen de oorlog en de Belgische/Franse bourgeoisie zag haar kans om zich te wreken op het Vlaamse volk dat tijdens de oorlog enkel maar geprobeerd had haar vrijheid te bekomen en een dam tegen het internationale socialisme had trachten op te werpen, en ze trachtte de Vlaamse Beweging te vernietigen. Honderden Vlaamse activisten en veteranen werden vermoord en gelyncht, vrouwen en meisjes werden verkracht en vernederd en haast alle Vlaamse activisten verloren hun burgerrechten.

Maar ondanks de Belgische terreur stond de Vlaamse Beweging terug op! 

De wil van een volk kan je niet zomaar onderdrukken of vernietigen, dus wat de Belgische staat ook probeerde, de Vlaamse Beweging stond terug op. Deze nieuwe na-oorlogse Vlaamse Beweging had geen diepliggende ideologische basis (want het was te moeilijk geworden om nationalistische visies in het openbaar te verkondigen) maar was louter gebaseerd op gelijke rechten voor Vlamingen, een federaal België en heel soms de Vlaamse onafhankelijkheid. Eerder ideologische zaken zoals het solidarisme werden niet langer bediscussieerd. Enkel in de privé sfeer en de enige organisaties die er openlijk nog mee bezig was was Were di (historische voorloper van Voorpost).

De geboorte van Voorpost 

Het ontbreken van ideologisch verankerde nationalistische organisaties leidde eind jaren zeventig naar een radicale revolutie binnen de Vlaamse Beweging. Nieuwe groepen die geïnspireerd waren door de Nieuw-Rechtse gedachte komende uit Frankrijk (Nouvelle Droite, GRECE) zagen het levenslicht. Deze groepen hadden elk hun specifieke functie binnen de maatschappij zoals een politieke partij, het Vlaams Blok (vandaag het Vlaams Belang), een Nieuw-Rechtse intellectuele denktank de Delta Stichting, een studentenvereniging, het NSV en een actiegroep, onze eigen Voorpost. Elk van hen lieten de gedachte van de zwakke flamingantische beweging vallen en vormden een radicale tak binnen die Vlaamse Beweging, resoluut opkomend voor een onafhankelijk Vlaanderen en herenigd Nederland maar ook voor een andere manier van politiek denken, resoluut tegen het gevaar van het communisme/socialisme en de neoliberale wereld!