Onze symbolen

Het symbool van Voorpost is de Algiz rune, ook bekend onder de naam levensrune. De runen is het oudst bekende schrift gebruikt door de Germaanse volkeren. Naast het feit dat runen gewone letters zijn dragen ze ook nog ieder een specifieke betekenis. Zo symboliseert de Algiz rune de levensboom het (jeugdige) leven in het algemeen, en bescherming.

In 1976 werd er door de eerste militanten van Voorpost gekozen om de levensrune als symbool aan te nemen. Dit enerzijds als teken van opvolging van de toentertijd uitdovende nationalistische organisatie ‘Were Di’ die op ideologisch vlak haast volledig overeenkwam met Voorpost en anderzijds voor de sterke symbolische waarde die toen nog voor de Algiz rune algemeen gold als ‘Jong blijft het leven dat ter eeuwigheid voert’. Dit was kenmerkend voor de jonge generatie militanten die zich in die jaren zeventig afzette tegen het flauwere flamingantisme dat toen de hoofdstroom vormde binnen de Vlaamse Beweging. Een nieuwe generatie jonge militanten die een ideologisch sterker onderbouwde koers wensten te varen en een ideologisch alternatief wensten te bieden op de neoliberale wereld en het socialisme dat toentertijd nog heel Oost-Europa in haar dictatoriale greep hield.

In de jaren tachtig poneerde Ralph Blum een nieuwe en vandaag de dag zeer populaire stellingname omtrent de betekenis van de runen. Hierdoor kwam de Algiz rune ook te staan voor ‘bescherming’. Iets wat tevens naadloos aansluit bij Voorpost want hiermee vat ze het doel van onze organisatie zeer mooi samen in één symbool, de bescherming van het volk en haar cultuur tegen al die haar kwaad wil aandoen.

Waar de Algiz rune opduikt is Voorpost dan ook nooit ver uit de buurt, zo staat ze op allerhande Voorpost zaken zoals onze kledij, zelfklevers, affiches, enz. maar uiteraard ook op de kringvlaggen en duikt ze af en toe zelfs op in het straatbeeld.

De Prinsenvlag, ook bekend als het Oranje-Blanje-Bleu (OBB) en geuzenvlag, is door de hele geschiedenis hét symbool van het Nederlandse volks geweest. Onze vader des vaderlands, Willem van Oranje schonk ons deze vlag. Hierdoor is zij onlosmakelijk verbonden met onze geschiedenis en natie.

Deze vlag werd gedragen tijdens de Opstand tegen de Spaanse bezetting, bij de onafhankelijkheidsverklaring der Nederlanden in 1581, Plakkaat van Verlatinghe dat zowel het huidige Vlaanderen als Nederland omvatte – op onze schepen tijdens de Gouden Eeuw, enz. en op vrijwel alle andere belangrijke momenten uit onze vaderlandse geschiedenis. Tot op de dag van vandaag verschijnt ze naast het rood-wit-blauw bij het volk, zowel in Nederland als Vlaanderen, en tot 1937 zelfs bij officiële functionarissen. De verwijten dat het een partijvlag zou zijn of ‘extreem-rechts’ raakt dus kant noch wal. Die kleine vijftien jaar partijsymboliek kunnen niet op tegen honderden jaren trotse volks- en staatssymboliek die Prinsenvlag uitdraagt en verzinnebeeldt.

Deze vlag is en blijft dan ook tot de dag van vandaag bij uitstek dé Nederlandse vlag die niet slechts symbool staat voor huidig Nederland, maar van alle Nederlanders. Het wordt in Vlaanderen nog steeds als hét teken van een Herenigd Nederland gebruikt, ook in Zuid-Afrika komt de vlag voor bij de Boere-Afrikaner bevolking die hun Nederlandse wortels en cultuur nog lang niet vergeten zijn. Zelfs in de VS is de vlag inspiratie geweest voor bijvoorbeeld de stadsvlag van New York.

Daarom in de geest van Willem van Oranje en van het Nederlandse volk, dragen wij de Prinsenvlag uit.

De Prinsenvlag, dé vlag van de Opstand en van de Verenigde Nederlanden. In het verleden maar ook nog steeds in het heden!

Ons volk omvat meer dan louter de Vlamingen en Nederlanders, ook de Boere-Afrikaners in Zuid-Afrika maken inherent deel van hetzelfde, Dietse volk. Daarom hebben wij niet één, maar drie nationale liederen. Deze worden niet enkel door Voorpost, maar door alle nationalisten van de Lage Landen op speciale gelegenheden, zoals bij het afsluiten van het Vlaams Nationaal Zangfeest, en herdenkingen, zoals op de IJzerwake gezongen. Alle drie staan ze symbool voor de drie gewesten waar ons volk zich thuis voelt en haar geschiedenis en cultuur tot in de bodem verankerd is. Door ze steevast alle drie te zingen geven wij tevens weer dat we nimmer onze kameraden en volksgenoten zullen vergeten of in de steek laten. Ongeacht of ze enkele meters verderop, over de kunstmatige ‘Belgische’ grens of duizenden kilometers op een ander continent wonen. Één en verdeeld op de wereldkaart maar één en onverdeeld in het hart!