Zijn alle Pinksterkampen goed, dan was dit Pinksterkamp tot op heden de allerbeste. En dat op alle vlak. De accommodatie, de activiteiten, de sfeer, het eten. Voorpost Limburg had voor een fantastsich onderkomen gezorgd. Veel volk op dit Pinksterkamp. We konden 75 militanten verwelkomen uit Vlaanderen, Nederland, Zuid-Vlaanderen en Bretagne.

Op het programma onder meer een bijzonder leerrijke vorming door Renaat Vanheusden ovr de grote mijnstaking in Limburg en de rol daarin van de Vlaamse Beweging. Verder een bezoek aan het mijnmuseum te Beringen en een terril. Waarbij de, overigens erg sympathieke, gids met veel trots bovenop de terril ons de grootste moskee liet bewonderen. Toen ze aanstalten maakte om een hele uitleg te beginnen over de oppervlakte grootte, bouwkosten enz. kwam er zoveel commentaar vanuit de Voorpostrangen dat ze haar moskeepraatje, na twee zinnen afsloot met de wijze woorden: ‘ tja, ik zal het hier maar bij laten zeker?’.

Onze kameraden van ADSAV! Stelden met veel overtuiging hun partij voor en hadden heel wat documentatie meegebracht. Er werd van gedachten gewisseld over de Bretoense strijd. Zaterdagavond was er het kampvuur tot on de vroege uurtjes. Sabine bracht er dadelijk de goede sfeer in met de trekzak. Maar het neusje van de zalm van dit Pinksterkamp was zonder meer de ‘Highland games’. Alle militanten verschenen op het terrein in bijna echte kilts. De Voorpostploeg uit de Kempen was zelfs in kiltuniform! De fascisten! De fantasie kende geen grenzen en Vidkum zijn kilt ‘uitrusting’ bestond uit  een geruite keukenhanddoek. Een hele ploeg militanten had deze spelen tot in de puntjes voorbereid en er werd dan ook gestreden tot de laatste adem bijna werd uitgeblazen.  Jerrycans heffen, Jerrycans dragen, boomwerpen, rotsgooien en auto voorttrekken… er werd gezwoegd en gezweet. We zagen verkrampte gezichten en gezwollen spieren. We hoorden aanmoedigingskreten, gelach en gevloek. Het werd een boeiende wedstrijd. Het volgende Pinksterkamp is reeds in voorbereiding en staat in het teken van de Watergeuzen. Bijgevolg is West-Vlaanderen aan de beurt.