Zon, zon en nog eens zon op de Pinksterdagen van dit jaar. Goede voorwaarden voor het 29e Pinksterkamp, zo mag men zeker vaststellen. Door de ligging in de grenssteek en de activiteiten aan weerszijden van de kunstmatige grens kreeg het een heel-Nederlands karakter. De meesten deelnemers kwamen vrijdagavond aan op de aan de grens gelegen locatie in Wuustwezel. Hier namen we onze intrede, begroeten de kameraden en legden de spullen in de slaapvertrekken neer. Onder het genot van een versnapering, soep en brood konden we gezellig bijpraten.

De ochtend hierna brak vroeg aan en na een stevig ontbijt begonnen we onder de Voorpostvlag met de introductie door de kampleiding. Als eerste activiteit op het programma stond een discussie over de Voorpostwerking in Noord en Zuid. Een nuttige jaarlijkse terugkerende discussie waar de leden vragen en opmerkingen kunnen plaatsen n.a.v. de verscheidende Voorpostacties en activiteiten. Dit werd door zowel Vlaanderen als Nederland eerst ingeleid met een situatieschets van de positie waarin men zich in beide landen bevind en de recent geboekte resultaten. Hierna kon men aldus zijn kritieken afvuren n.a.v. wat men het laatste jaar voorbij heeft zien komen. En daar werd door de kritische mannen en vrouwen stevig gebruik van gemaakt.

In de middag zetten we ons beste beentje voort waneer één groep zich vermaakte met een ouderwets potje voetbal in de brandende zon op een hobbelig grasveld en een andere groep ging volksdansen. Dat was beide gezien de warme weersomstandigheden nog een zware uitdaging. Hierna kwam Jan Huijbrechts vertellen over zijn boek ‘Trouw aan Oranje’. Een interessante verhandeling over de gebeurtenissen tijdens en rondom de scheuring door Franse agitatie van de Nederlanden in 1830. De spreker hield het gezelschap een klein uur geboeid en kreeg daarna op zijn verzoek nog een aantal intelligente vragen voorgelegd.

Na een uitstekende maaltijd werden we ’s avonds getrakteerd op een leerzame documentaire over Joris van Severen. Deze redelijk objectieve documentaire over het leven van de Verdinasoleider werd ingeleid door Wim Dewinter. Hij vertelde over de insteek van de documentaire en wat het Verdinaso voor organisatie was. De documentaire was erg interessant en bracht de motieven en idealen van deze organisatie redelijk voor het voetlicht. We kregen even een inkijk in het leven van de markante persoonlijkheid die Joris van Severen was en die zovelen wist de boeien én binden aan zijn organisatie.

Ook zondag mochten we weer vroeg opstaan. Na een stevig ontbijt en het klaarmaken van ons eetpakket als middageten vertrokken we richting Baarle-Nassau/Baarle-Hertog. Daar werden we aan het wandelen gezet. Na een korte uitleg over het hoe en waarom van deze in tweeën gedeelde plaats – met een Nederlands en Vlaams gedeelte (een enclave binnen Nederland) – begonnen we aan onze tocht van 15 kilometer. Dat leidde ons door het prachtige landschap dat rondom de gemeente ligt. Met een felle zon werd onze conditie op de proef gesteld en door een aantal moeilijke begaanbare wegen werden onze beenspieren goed getreiterd. Plotseling ophoudende wegen en diepe sloten bleken geen probleem voor de Voorposters. Het was dan toch tot veler opluchting dat we op de helft van de tocht even konden pauzeren in het dorpje Ulicoten, alwaar een aardbeienautomaat de nodige opdrachten kreeg te verwerken. Hier nuttigden we onze maaltijd en kregen van de kookploeg koude dranken aangereikt. Hierna vervolgden we onze tocht om te eindigen in een heuse bierproeverij in het dorp. Voor wie interesse heeft in de afgelegde weg, volg het spoor van de Voorpostklevers…

Aangekomen in het kampverblijf strekten we de vermoeide benen uit en namen een stortbad. De kookploeg had zichzelf weer eens overtroffen met een braai en een flink aantal salades. Uiteraard ontbrak het kampvuur niet op dit Pinksterkamp. De liederenbundels werden tevoorschijn gehaald en onder leiding van Sabine – die ons met zang en trekzak kundig begeleidde – werden vele historische liederen met volle borst meegezongen. Het was de laatste avond nog tot laat erg gezellig.

Maandag ontbeten we wederom in de openlucht en begon de schoonmaak. We sloten af met het zingen van de drie nationale liederen (‘de Stem van Suid-Afrika’ , ‘de Vlaamsche Leeuw’ en ‘het Wilhelmus’). We kunnen vaststellen dat het een bijzonder geslaagd Pinksterkamp is geworden. Goed gezelschap, schitterend weer en een kookploeg die gaat voor goud.