Zaterdag 23 oktober, een betoging van het Bloc Identitaire, onder de noemer “Une autre jeunesse” ( “Een andere jeugd”), trekt onder leiding van het Parijse Projet Apache door de Franse hoofdstad. Een kleine delegatie van Voorpost, uitgenodigd door een in Antwerpen studerend lid van het Bloc Identitaire, is er bij.

Thema’s van de betoging: “Anti-racaille” (“Anti-tuig”), “Anti-global / Pro-Local” en de noemer waaronder de betoging doorgaat, “La jeunesse au pouvoir” (“De jeugd aan de macht”).Met het eerste thema verzetten de betogers zich tegen het jonge tuig dat, in naam van de hele jeugd, dezer dagen vernielingen aanricht en de gewone burger pest in zijn gevecht tegen de verhoging van de pensioenleeftijd (die daarmee overigens nog steeds een stuk lager ligt dan in de Nederlanden), maar ook tegen het “racaille” dat zo liefdevol in de armen van het “multiculturele” Frankrijk wordt opgenomen en daarvoor in ruil vooral regelmatig de voorsteden in vuur en vlam zet, racistisch geïnspireerde aanvallen op de in de steden steeds zeldzamer wordende autochtone jeugd uitvoert, en van Frankrijk eist dat het zich aanpast aan hún cultuur.

Het tweede thema spreekt voor zich: geen globalisering, een onderwerp waarmee ook Voorpost regelmatig bezig is.

Het derde thema, “La jeunesse au pouvoir”, staat voor de jeugd die zich verzet tegen de “geriontocratie” (het leiderschap van verstarde, in weinig of niets van elkaar verschillende, ouderen) en vecht voor de eigen cultuur, de eigen gemeenschap (het Bloc Identitaire streeft naar een Frankrijk der volkeren in een Europa der volkeren, waarmee het zich communautair gematigder toont dan wij), tegen de identiteitsloosheid van de steden, en voor het gezin (het Bloc verzet zich tegen abortus).

Een betoging waarop voor ons Vlaams-nationalisten qua werkmethode wat te leren viel. “Opwarming” op de centraal in Parijs gelegen Place Saint-Sulpice. De slogans worden, met ritmisch handgeklap, ingeoefend; de betogers worden van op een volwaardige geluidswagen opgezweept door de organisatoren; identitaire muziek schalt door de luidsprekers; een toespraak door twee jongelui uit Nice maakt duidelijk waarom de betogers hier zijn. Vervolgens, met op kop de geluidswagen en onder voortdurende aanvuring van de organisatoren, een toch van een drietal uur dwars door hartje Parijs naar het Panthéon, ereplaats voor de Franse helden. Bengaals vuur, rookpotten, knallend vuurwerk, voortdurend door de massa – toch zo’n vijfhonderd mensen, wat gezien de actuele situatie in Frankrijk (met zijn wegblokkades en benzinepompen waar, als ze open zijn, tientallen wagens staan aan te schuiven) en het verre van makkelijke klimaat voor identitairen, een mooie prestatie is – meegebrulde slogans als “Ici, c’est Paris, pas l’Algérie” (“Dit is Parijs, niet Algerije”), “La jeunesse au pouvoir, la révolution c’est ce soir” (“De jeugd aan de macht, de revolutie is vannacht”) of het ook hier bekende “Europe, jeunesse, révolution” (“Europa, jeugd, revolutie”), en muziek gaande van moderne identitaire muziek over Madness en The Prodigy, maken er een mooi feest van.

Ten slotte een aantal vurige toespraken aan het Panthéon, door de leiders van het Bloc Identitaire en het Projet Apache, dat zich in de Parijse buitenwijken en het Île-de-France inzet voor de eigen jeugd (wat alleen al omwille van het feit dat die niét moet rekenen op allerlei “multiculturele” subsidies uitermate zinnig is), en verkoop van zelfklevers, affiches, t-hemden en de “lambda”-vlaggen (waarmee verwezen wordt naar de Spartanen), waarvoor de aanwezigen graag serieus wat geld neerleggen om zo de beweging te steunen.

En nog een pluim op de hoed van de organisatie: de betoging verliep zonder ongeregeldheden en de politie, die grotendeels in burger aanwezig was, moest niet tussenkomen tot na de toespraken aan het Panthéon allochtone voetbalhooligans knokpartijen probeerden uit te lokken met de identitairen. Maar ook daarin toonden de identitairen zich behoorlijk gedisciplineerd: de verschillende delegaties trokken naar hun thuisregio’s en de Vlamingen van Voorpost trokken na nog een bezoek aan het lokaal van Projet Apache in de buitenwijken terug naar Vlaanderen.

Een aantal interessante contacten en ideeën voor manifestaties rijker en boordevol plannen om een en ander ook in de Nederlanden te implementeren kwamen ze behouden weer aan.