Van bij de eerste IJzerwake was Voorpost samen met het VNJ één van de organisatorische steunpilaren van deze Vlaams-nationale en Heel-Nederlandse manifestatie. Ook nu weer werd er vanaf vrijdag hard gewerkt aan de opbouw van het IJzerwaketerrein. Kleine en grote tenten werden opgetrokken, toiletten geplaatst, tafels en stoelen opengeplooid de parkingweide afgebakend enz. enz. Dit alles in soms bijzonder gure en natte weersomstandigheden waarbij men meermaals beroep diende te doen op de boer met tractor om vastgereden auto’s en vrachtwagens uit de modder te slepen.
Maar eind goed al goed. Op zondagmorgen brak de zon door de wolken en die kon haar stralen laten schijnen op een bijzonder mooi terrein en indrukwekkend podium. De IJzerwakeweide liep goed vol en we mochten genieten van een erg mooi maar ook radicaal programma.
Gastspreker dit jaar was de Nederlander Thierry Baudet die aan de hand van tientallen voorbeelden komaf maakte met de beschuldiging dat nationalisme de oorzaak zou zijn van het ontstaan van oorlogen. Verder was hij voorstander van een onafhankelijk Vlaanderen en een zeer brede samenwerking tussen Vlaanderen  Nederland.
IJzerwakevoorzitter Wim De Wit ontleedde op zijn gekende snedige wijze de politieke actualiteit waarbij hij duidelijk liet verstaan dat we van de NV-A heel wat meer hadden verwacht dan datgene wat we gaan terugvinden in  het regeerprogramma, want op Vlaams gebied  is dat namelijk niets!
Een sterk en aangrijpend moment was zeker de voordracht door Elia Vermeulen van een gedicht van de hand van Aleidis Dierick. Een pakkend moment was er nog toen Eric Servais gezeten in een van zandzakjes nagebootste loopgracht aan het Vlaamse front, in uniform van een soldaat van 14-18, een brief voorlas  aan zijn moeder.
Dat de bloemenhulde en de vlaggenparade niet ontbraken hoeft geen betoog. Het werd een van de mooiste IJzerwake’s , druk bijgewoond door meerdere duizenden nationalisten.
Tijdens de wake waren onze Voorpostmilitanten weerom actief op verschillende fronten, ordedienst, parking,pendeldienst, secretariaat , verkoopstand enz . enz. Na de wake kregen we de omgekeerde handelingen, tenten werden neergelaten, tafels en stoelen opgeplooid, podium ontmanteld en ga zo maar door. De laatste militanten konden maandagnamiddag de IJzerwakeweide verlaten, doorweekt, moe maar ook voldaan omdat men had kunnen meewerken aan een manifestatie die een waardig alternatief is voor de kapotgemaakte IJzerbedevaart.
Moeten we in dit verslag zeker ook nog vermelden de braai op donderdagavond voor een vijfendertig militanten waarbij we tevens konden genieten van een prachtige maar tevens lekkere taart kunstzinnig versiert met een IJzerkruisje van de hand van de vrouw van Peter.
Zaterdagavond was er de traditionele zangavond. Zeer zeker één van de beste tot op heden. Onder leiding van actieleider Nick hadden de militanten uit Oost -Vlaanderen de manegehal omgetoverd in een uiterst sfeervolle ruimte. Een honderddertig nationalisten zongen onder de dynamische en kundige leiding van enkele cantors hun kelen schor. Een hele toffe avond!
Blijft nog alle militanten te bedanken voor de inzet tijdens dit weekeinde, de terreinwerkers in barre en natte weersomstandigheden, de mannen en vrouwen die voor de braai zorgden, alle militanten die de manegehal omtoverden in een gezellige zangruimte, de cantors en vooral ook de muzikanten die de zangavond voortreffelijk leidden en begeleidden. Een woordje, meer dan een woordje een hele boek van dank aan de uitbaters van de Vleterranch voor het onthaal, het klaarmaken van alle maaltijden, het ter beschikking stellen van hun hele accommodatie en vooral voor de prettige samenwerking. Dank aan iedereen die heeft bijgedragen aan dit hartverwarmend weekeinde!